Badania geofizyczne elektrooporowe wykorzystują techniki elektrooporowe do badania właściwości i struktury geologicznej podziemnych warstw. Dwie powszechnie stosowane metody w tym zakresie to tomografia elektrooporowa i sondowanie elektrooporowe. Oto krótkie omówienie obu tych technik:
- Tomografia elektrooporowa: Tomografia elektrooporowa jest techniką obrazowania stosowaną do tworzenia przekrojów trójwymiarowych podziemnych struktur geologicznych. W tej metodzie sondy elektrooporowe są rozmieszczone wokół obszaru badawczego, a przez badane medium przepływają prądy elektryczne. Mierzone są różnice potencjałów elektrycznych między elektrodami, co pozwala na określenie rozkładu rezystywności elektrycznej w podłożu. Na podstawie tych danych można tworzyć obrazy przestrzenne przedstawiające zmienność geologiczną, takie jak warstwy skalne, zbiorniki wodne czy strefy uskoku.
- Sondowanie elektrooporowe: Sondowanie elektrooporowe polega na wstrzykiwaniu prądu elektrycznego w podłoże za pomocą elektrod, a następnie mierzeniu rezystancji elektrycznej w różnych punktach. Ta metoda pozwala na określenie stratyfikacji podłoża oraz występowanie stref o różnej przewodności elektrycznej. Sondowanie elektrooporowe jest szczególnie przydatne w badaniach hydrogeologicznych, gdzie można ocenić pojemność wodną, porowatość i przepuszczalność skał oraz znaleźć miejsca występowania wód podziemnych.
Obie metody geofizyczne elektrooporowe pozwalają uzyskać informacje o strukturze podziemnej i jej właściwościach elektrycznych. Są one wykorzystywane w wielu dziedzinach, takich jak geologia, hydrogeologia, inżynieria środowiska i poszukiwanie zasobów naturalnych. Dzięki nim można lepiej zrozumieć podziemne środowisko, przepływ wód podziemnych, występowanie złóż surowców naturalnych oraz projektować odpowiednie rozwiązania inżynierskie.